Przy wyborze rasy psa często kierujemy się jedynie jego wyglądem, zapominając o zbadaniu usposobienia pupila. To bardzo duży błąd, bowiem można znaleźć takie czworonogi, które łączą w sobie niewątpliwą urodę z pozytywnymi cechami charakteru. Z całą pewnością należą do nich spaniele cavalier. To nie tylko niezwykle korzystnie prezentujące się czworonogi, ale również codzienni towarzysze, potrafiący docenić opiekuna i jego zaangażowanie we wspólną relację (o ile oczywiście respektujemy wymagania psa).

Nadają się zarówno do większych, jak i mniejszych domów, mieszkań w bloku (o ile posiadają podstawową wygodę – miękkie posłanie). Psy te chętnie współpracują z człowiekiem, dobrze znoszą towarzystwo dzieci. Jedyne na co należy uważać, to by pociechy nie wyrządziły psu żadnej krzywdy – podnosząc go w niewłaściwy sposób bądź podczas zabawy. Spaniele cavalier przywiązują się do „swojego” człowieka i potrafią to okazywać – to niezwykle czułe psy – wtulają się, chodzą za opiekunem. Trzeba jednak zapewniać im poczucie wzajemności. Rasa ta bardzo źle radzi sobie z izolowaniem, klatkami, kojcami, samotnością, potrzebuje bowiem stałego kontaktu z właścicielem bądź właścicielami. Psy są ufne, nawet wobec niedawno poznanych osób, nie nadają się więc do stróżującej roli. Nawet na spacerach trzeba zwrócić uwagę, czy aby nasz cavalier nie jest zbyt przyjacielsko nastawiony do innych zwierząt (niektóre psy mogą bowiem tej sympatii nie podzielać i skrzywdzić naszego spaniela). Cavaliery nie należą do rasy zbyt szczekliwej – co dobrze rokuje, szczególnie, jeśli planujemy psa trzymać w mieszkaniu w bloku. Oczywiście, by cavalier rozwinął w sobie pozytywne cechy charakteru konieczna jest wczesna socjalizacja, mądre wyznaczenie granic. Mimo swojego urokliwego wyglądu cavalier nie jest przytulanką i powinien być traktowany z należytym szacunkiem oraz miłością.

Psy nie starają się dominować, ba, są w stanie podporządkować się nawet dzieciom – stąd stanowią doskonały materiał, zarówno na „pierwszego” jak i „ostatniego” psa w życiu. W kwestii wychowania należy pamiętać jednak, by nie zdobywać autorytetu karząc psa, lecz poprzez pozytywne wzmocnienia i wskazywanie, jakich zachowań oczekujemy. Cavaliery uczą się szybko i chętnie, są inteligentne, a jednak potulne. To rzadkie połączenie. Mimo, iż psy są raczej średnich rozmiarów (ale nie miniaturowych) to nie są to typowe kanapowce. Należy zapewnić im stosowną ilość ruchu, bowiem w niemal każdym spanielu drzemie dusza sportowca. Warto pamiętać, iż cavaliery bywały w dawnych czasach zabierane na polowania jako płochacze (głównie w XVII i XIX wieku) – obecnie jednak nie zalicza się już ich do ras aportujących czy myśliwskich. Nie oznacza to jednak, że utraciły one swój instynkt tropiciela. Przeciwnie, rasa ta jest bardzo ciekawska, co, połączone z ufnością i brakiem agresji może przysporzyć psiakom kłopotów. Dlatego tak istotne jest, by zapewnić spanielom bezpieczeństwo, szczególnie w „terenie”.

Więcej: http://www.royal-canin.pl/hodowle/psy/cavalier-king-charles-spaniel